گل گم گشته ام کفن ندارد

         گل گم گشته ام کفن ندارد                   به گمانم سری به تن ندارد

         به جزآن کهنه پیرهن ندارد                به گمانم سری به تن ندارد 

                          ای یارزینب--- دلدارزینب--- سالارزینب

--------------------------------------------------------------

گم کرده ام حسین همه عشق وباورم

گلواژه ی  امید  و  پرستوی   پرپرم

                                                دربین کشته ها به یم دودواشک وآه

                                                   می جویم  از  وفا  تن  پاک  برادر 

درموج خون- افتاده چون- نگارزینب     شاه  بطها – ماه  زهرا –  قرار  زینب

----------------------------------------------------------------

کشتی شکستگان خداخفته روی خاک

    سرهاجدا  زپیکرواز کینه چاک چاک

                                                        دردانه های  باغ  مرا سر بریده اند

                                                    ازفرط تشنگی شده اند لاله ها هلاک

                                                                                                                                                                                                            

خنجرسویی –حنجرسویی  گلوی پاره     جسمی صدچاک - برروی خاک کنم نظاره

   ---------------------------------------------------------------

دیدم غروب عمر تودرگود قتله گاه

باجان کشیدم ازدل پردردوغصه آه

                                                   آتش گرفته سینه زینب چوخیمه گاه

                                                 ای سید  جلی  بنما  سوی  من  نگاه

اشکی ریزد – آهی خیزد – زمرغ خسته       هردم سوزد – از غم سوزد- دل  شکسته

-----------------------------------------------------------------

آتش گرفته لانه ی پروانه های باغ

برقلب من نهاده عدو ازغم  تو داغ

                                                 درخیمه ها به ناله خموش ازجفاچراغ

                                                  عباس من کجا که  بگیرد ز ما  سراغ

نخلم بی  سر -  افتاده  در –  برابر من            چون گل پرپر- گشته بی بر– برادرمن

----------------------------------------------------------------

فریاد ازاین عدالت  ننگین  روزگار

بیدادوشکوه از ستم وجهل بی شمار                         

                                                        نیک ازقیام سبزوزبان عطش بگو

                                                       تاچهره ی سیاه شرر گردد آشکار 

  نعشت جویم– چون گل بویم– زلال عشقت        راهت پویم – دردل رویم– نهال عشقت

 

گهواره اصغر

                  گهواره اصغر                آن کودک مضطر

                       گردیده خموش ازشررقوم ستمگر

 

شیرین  گل  مادر آن ماه  منور گردیده خموش از شرر قوم ستمگر

 

عطشان وجگرخون ازکینه کافر گردیده خموش ازشررقوم ستمگر

 

--------------------------------------------------------------

همراه پدر بود در جنگ ستمگر   شد کشته کینه آن  دم علی اصغر

           

                    افتاده برابر خون جامه به پیکر

--------------------------------------------------------------

همواره بگریم همواره ببارم         چون ابر بهاری درسوگ نگارم

بی مونس ویارم بی صبروقرارم  دردانه  ی نازم جز او که  ندارم

               

                      نیک از غم مادر از داغ صنوبر

--------------------------------------------------------------

دگر نیاید صدای آغاز گریه هایش            

                                     به باغ و بستان دگر نپیچد خدا نوایش

کجاکه بوسه زنم به رویش به دست وپایش

                             دلم به تنگ است زبهراحساس وخنده هایش

                   

                       نخلم شده بی بر،ماهم شده پرپر

--------------------------------------------------------------

نهال بستانم ز تشنه کامی خشکیده                 

                                       چوبرگ نازی که باغبان اورا چیده

ز غصه ها نور چشم من بسته دیده        

                                             خزان عمر علی اصغر رسیده

                       

                    گردیده شناور در خون علی اصغر

لایی لای اصغر من

                           لایی لای اصغر من

    کودک مضطر من    نور چشم تر من      لاله پرپر من              

*********************************************

 

گریه کم کن به برم ای پسرم ای تو ضیاء بصرم  شمع و چراغ سحرم  کودک بی بال و پرم جلوه گرم ای قمرم ای گل امید حرم از غم تو دیده ترم سوخته از غم جگرم داغ تو شد درنظرم  جلوه مهتاب کجا  کودک بی تاب کجا  مشک تهی آب کجا  گوهر نایاب کجا  دیده ی بی خواب کجا  رایهه ناب کجا  نیزه و شمشیر کجا کودک بی شیر کجا  بوسه یک تیر کجا  طفلک دلگیر کجا

اشک نریزای گل رخشنده علی   ماه فروزنده علی  فایق و زیبنده  علی گوهرتابنده علی لحظه ایی کن خنده علی  می شوی آینده علی  کشته و پاینده علی  سخت بود ماتم تو  ناله بیش وکم تو  دیده پرازنم تو  آه به ولله غم تو  آب بودمرحم تو  نیست میسرچه کنم  ازغم تودرمحنم  خون دل وبی شیرمنم  گوش بده این سخنم  بلبل باغ وچمنم  ای علی اصغربنگر  حالت محزون پدر  اشک بریزدزبصر  بهرتوبرسینه وسر  عمه بنالد زجگر  نوحه گرت مرغ سحر  نیزه وشمشیرجفا  سایه فکنده همه جا  شعله بی شرم وحیا  می زند آتش همه را  گلشن گلهای خدا  خیمه ماآیینه مهر و صفا  باغ و گل عشق ووفا  نورولا  شورونوا  سوزوعزا

لایی لای اصغر من  نوگل اطهرمن  تویی بال وپرمن  گل نیلوفرمن  کودک مضطرمن  لایی لایی گل احمرمن  لایی لایی مه انورمن  خواب کن لاله من  بشنو ناله من  تویی آلاله من  بنگردیده پرژاله من  بخداازغم تو دلگیرم  گوئیادرغل ودر زنجیرم  دیگراززندگی مادرسیرم  کودک بی شیرم  شرم سارم ندارم چاره  خواب شولحظه ایی درگهواره  با گلوی پاره  عندلیب زوطن آواره  لایی لایی گل پرپر باغ  بازبنهالده غمت بردل داغ  گشته خاموش چراغ  گیرم ازآب سراغ  شرم سارم بخدا ازرویت  طفل شش ماهه  نمایم بویت  دیده دارم سویت  بوسه گیرم زخم ابرویت  می کشم دست نوازش مویت  شایدازره برسدعمویت  ای به قربان رخ نیکویت  گریه کم کن نهال خسته  دیده ات ازچه به رویم بسته   ناله از داغ کنی پیوسته   دل زارت زجفا بشکسته   همه ازگریه تومی گریند  همه ازسوزغمت می سوزند   چشم ها سوی دگرمی دوزند   شعله از گریه به دل افروزند

مجنون حسینم مدیون ابالفضل

                     

                       مجنون حسینم  مدیون ابالفضل 

شیدای حسینم مفتون ابالفضل       همرنگ حسینم همخون ابالفضل

سرمست حسینم مرهون ابالفضل    مشعوف حسینم ممنون ابالفضل

--------------------------------------------------------------

         مجنون حسین خون خدایم                 سر گشته پور لافتایم

         عمریست به نام نامی عشق              دردشت امید اورهایم

 

     عمریست(2)ذکراوبگویم          خرم -  گشته -  دشت آرزویم

           درگلشن او چو نی نوازم       برعشق زلال او بنازم

--------------------------------------------------------------

        مدیون گل ام البنینم                        دل بسته یار مه جبینم

        سرگرم نمازحرم عشق                    دل داده ماه بی قرینم

 

    عباس – مولا - جان نثار زینب   ساقی – سقا - سایه سار زینب

     سردار سپاه عشق و ایمان            سر لشکرو سر خط دلیران

--------------------------------------------------------------

      زیبنده نهال باغ عباس                در شام حسین چراغ عباس

        دارد ز غم لبان تشنه                  در سینه هزار داغ عباس

 

     مشکی–بردوش-روکندبه دریا    خسته–تشنه- روبه سوی اعدا

             لبیک به راه یار گوید—سرمنزل جاودانه جوید

--------------------------------------------------------------

            مدیون امیر با وفایم                   پروانه شمع نینوایم

          نیک از گل نام او چنین گفت         مدیون شهید کربلایم

 

      دردل– دارم-کوه عشق واحساس هردم– باشم-جان نثار عباس

        درسینه بود غم جدایی             ای مرحم درد ما کجایی

 

مگذارید که زینب به اسیری برود

                           

                      مگذارید که زینب به اسیری برود                  

                           مگذارید به نی راس امیری برود                        

                          به سوی شام بلاماه منیری برود                                  

                            برسرنیزه سرطفل صغیری برود

---------------------------------------------------------------------

مگذارید به گل سیلی کینه بزنند            تازیانه  ز جفا بهر سکینه بزنند  

مگذارید  رقیه  غم  بابا  بیند              مگذارید شرر سایه دین بر چیند

مگذارید نگون پرچم عباس شود             گلشن کرببلا کم ز گل یاس شود

مگذارید که گل مضطرودلگیر شود           سرجداازتن آن کودک بی شیرشود

مگذارید که پزمرده شود لاله باغ            بردل مضطرزینب بنهددشمن داغ

 

مگذارید عدو طعنه به زینب بزند              خیزران برسرببریده وبرلب بزند

مگذارید که زینب تن بی سر بیند            برروی خاک بلا نعش برادریبند

مگذارید که آتش به حرم افروزد              خیمه هاازستم وجهل وعداوت سوزد

مگذارید که برنی سر اکبر گردد              ماتم داغ جوان حاصل مادر گردد

 

مگذارید که برنی سراصغرگردد               داغ شش ماهه گران تاصف محشرگردد

مگذارید که بر نیزه سر شاه رود             رو سوی شام بلا طلعت آن ماه رود

مگذارید که پژمرده گل یاس شود            بر سر نیزه سر حضرت عباس شود

((مگذارید که گل خسته زگلزاررود            زینب زار سوی کوچه و بازار رود))

 

مگذارید که این قافله بی نام رود             راس هفتادودو پروانه سوی شام رود

((خون زچشمان پرازاشک ببارد زینب         مثل مرغی که پروبال ندارد زینب))

مگذارید که لب تشنه بماند زینب              بذر غم در دل خود باز نشاند زینب

مگذارید که اصغر بشود پاره گلو               جای آب آن گل شش ماهه خوردتیرعدو

 

مگذارید به خون دیده پراشک شود            پاره از خنجر خصمان خدا مشک شود

مگذارید جدا دست علمدار شود                غرق خون پیکر آن ساقی و سالار شود

((آتش ونیزه کجا دیده خونبارکجا                 زینب زار کجا کوچه و بازار کجا))

نیک داغ دل خون مرغ سحرمی داند           حالت سوخته را سوخته پر می داند

 

********************************************************************************************

منم عباس علمدار حسین

                        منم عباس   علمدار حسین            

      منم عباس به غم یار حسین       منم عباس به مددکارحسین                    

      منم  عباس   وفادار حسین         منم عباس سپهدار  حسین

*******************************************

منم عباس شیر کربلا                              منم آن شیر دلیر کربلا

منم آن قنبروحیدرم حسین                        منم عباس  امیر کربلا

 

منم آن فدایی تشنه لبان                     منم آن ساقی جمع کودکان

منم عموی سکینه حزین                    منم  عباس  ماه  عاشقان

*******************************************

منم عباس سردار حسین                  من غلام در و دربار حسین

شمع جانسوزشب تارحسین              منم آن جلوه ی ایثار حسین

 

منم عباس سرمست حسین             عاشق و واله وپابست حسین

منم عباس که با شور وادب            می زنم بوسه بردست حسین

*******************************************

پسر ام بنین عباسم                           وارث عشق ویقین عباسم

داده اند نام مرا ماه علی                      کشته دین   مبین  عباسم

 

دارم از داغ عزیزا ن یادی                    از غم  تشنه لبان فریادی 

همه کون ومکان میدانند                        منم  عباس   گل  آزادی

******************************************

من ابوفاضلم ومیر سپاه                    بهر خورشید علی هستم ماه

نیک گوید زغم وغصه وآه                  هستم  از درد   یتیمان آگاه

 

یک تنه رو به هزاران لشکر                  در نبردم  چو  علی حیدر

من فدایی  حسین زهرا                         منم عباس حسین را یاور

          

مهلا ً مهلا یابن الزهرا می روی و بعد تو من می شوم تنها

 مهلا ً مهلا یابن الزهرا                    می روی و بعد تو من می شوم تنها

 صبرم صبرا جان بر لبها                لحظه ایی آهسته رو ای نو گل زهرا

               -------------------------------------

آه و واویلا           می شوم تنها            در بر اعدا            ای گل زهرا

-------------------------------------------------------------------------

می روی ای یادگار مادرم آهسته جانم         

                                                    می روی و می رود از رفتنت ازتن توانم

در عزایت خون ببارم یکه و تنها بمانم 

                                                 طاقت ماندن ندارم بین دو چشم خون فشانم

     آهسته آهسته - رو به میدان ای حسینم             ای ضیاء عالمینم

-----------------------------------------------------------------------------

لاله هایت تشنه و تنها میان دود وآهند                 

                                               کودکانت روی خاک افتاده بی جرم و گناهند

اشک خون بارد رقیه ناله ها دارد سکینه

                                           می دوند این سو به آن سو بی معین و بی پناهند

           تنهایم شیدایم – زیر شلاق جفایم             از رضای حق رضایم

----------------------------------------------------------------------------

می روی اما برو آرام ای دلدار زینب          

                                                    در دم آخر نگاهم  کن تو ای سالار زینب  

رشته عمرم گسسته بین دل زینب شکسته

                                               دل خوشی بعد از تو نبود بهر قلب زار زینب

         ای یارم دلدارم – از غمت ای گلعذارم          اشک خون از دیده بارم

-----------------------------------------------------------------------------

می روی می روم بعد از تو با خیل اسیران

                                               بی حسینم بی عزیزم رو به سوی شام ویران

بی ابالفضل و علی اکبر چگونه می توان رفت

                                               می روی ومی روم با گریه و افغان طفلان

            گریانم نالانم – نیست مرحم بهر دردم            گرد شمع تو بگردم

----------------------------------------------------------------------------

داد از مکر و ریا فریاد از این  نیرنگ بازان

                                              مرغ دل پیوسته می نالد ز چنگ جغد خویان

نیک درد یار دارم عقده ها بسیار دارم

                                               داغها در دل نهفته شکوه ها دارم هزاران

         تنها یم شیدایم -  زیر شلاق جفایم            از رضای حق رضایم

نی زنینوا بگو

                              نی زنینوا بگو

           زدشت کربلابگو                                   زنعش سرجدابگو    

    زطفل بی گناه بگو        ز میر با وفا بگو   از عشق و وفا بگو

       

                     -----------------------------------------

بگوبگو ز کودکان ،با حال خسته                  بگو که از جفا دل، زینب شکسته

                          علی اصغر حسین ،چون دیده بسته        

                     زجدایی ها– زبی حیایی ها–  زجورو کینه  

                     زتن خسته – ازدل بشکسته–  زسوزسینه

                                  ز قوم بی حیا بگو  

---------------------------------------------------------------------------

بگو ز اکبر جوان شبه پیمبر               ز بهر یاری حسین فرزند حیدر

                       به سوی قوم کین رود با دیده تر          

                     یا علی گوید  - راه حق پوید - علی اکبر       

                    درره داور -  شود شهید آخر- آن مه انور

                          ز شبه مصطفی بگو

-----------------------------------------------------------------------------

ز طفل بی گناه بگو شش ماهه اصغر                ز عندلیب بوستان آن مرغ بی پر

                                  به دشت نینوا شده از کینه پرپر

                         شده پاره گلو– زجفای عدو–  نخورده شیری      

                      جای آب روان– شدرها ازکمان– سه شعبه تیری

                                          نی زنیزه ها بگو

-----------------------------------------------------------------------------

ز نهر علقمه بگو عطر گل یاس                     بگو زمشک پاره وآن تیغ الماس

                           که میزند عدوزکین بر جسم عباس     

                   علم ازاو رها - به لب ادرک اخا - بیا حسین جان  

                  زتوشرمنده ام –  خونجگرمانده ام –  دراین بیابان

                                    زشیر کربلا بگو

-----------------------------------------------------------------------------

بگو زحال زینب و ماه مدینه                              زناله ی رقیه واشک سکینه

                         نوای غم سروده نیک از سوز سینه

                     زعلمدار دین - یل ام البنین  - انیس طفلان

                    زسرلاله ها - به روی نیزه ها - زشام ویران

                                      نی زناله ها بگو

-----------------------------------------------------------------------------

واویلا ازاین غم بازآمدمحرم

واویلا ازاین غم  بازآمدمحرم          شدهنگام ماتم بازآمدمحرم

چشم لاله زمزم بازآمد محرم          نخل سالکان خم بازآمدمحرم

          واویلا ازاین غم     بازآمدمحرم     گشته دیده زمزم 

******************************************************

شده ماه محرم               همه جا نوحه وغم             شدجهان غرق ماتم

دیده ها پرزخون است       ماه اشک وجنون است       نینوا لاله گون است

وامصیبت که اصغر          می شود پاره حنجر           از دم تیغ کافر

طفل شش ماهه بی تاب      دیده ازتشنگی خواب         می شود قحطی آب

****************************************************************

موسم آه وناله               می چکدخون لاله              به عزای سه ساله

دل غمدیده نالد               سرببریده نالد                  لب خشکیده نالد

گل گهواره گرید              ماه شیرخواره گرید           یارمه پاره گرید

روی شاخه دوباره           ریزداشک ستاره              یم غم گاهواره

****************************************************************

باغ آلاله گل ریز              آمده فصل پاییز               تیغ صیاد کین تیز

می شودغنچه مدهوش       زغم وغصه خاموش         گل زهرا کفن پوش

 نیزه های شکسته            رشته دل گسسته             دشمنان دسته دسته

زینب ازداغ بسیار             می شود زار وغمبار        زغم گل عزا دار

****************************************************************

جاهلان درستیزند              خون یاران بریزند           کودکان درگریزند

قصه خون وشمشیر           کودک زار و دلگیر          شوداینگونه تفسیر

طفل شش ماهه سرباز        خون گل رمزاعجاز          کربلا کعبه ی راز

نیک ازاین شرح ماتم         دیده هاگشته زمزم           اشک هردیده مرهم

            

                 

وای حسین ای برادر من

          

              وای حسین ای برادر من                 بیکفن در برابر من

               یادگاری ز مادر من                       بیکفن در برابر من

                ای گل سرخ پرپر من                    بیکفن در برابر من

                 کن نظر حال مضطر من                بیکفن در برابر من

---------------------------------------------------------------------

یوسف فاطمه مظلوم شه بی کفنم   

                                             ازغمت ای گل زهراتوبگومن چه کنم

ای برادر بنگر زینب محزون آمد 

                                             با دلی خسته ورنجورو پرازخون آمد

دردلم نیست دگرطاقت هجران وعزا  

                                        دیده بگشابه روی خواهرت ای خون خدا

بیکفن نعش تورا بینم ایا نوردوعین

                                         سربه تن نیست چرا ای شه مظلوم حسین 

کن تکلم که مرا طاقت خاموشی نیست

                                         جگرم خون شده این داغ فراموشی نیست

از دل غم زده و سینه تب دار  بگو

                                             اشک  چشمان مرا  با گل  لبخند  بشو

بی سبب نیست اگرخون بشوداشک ترم

                                           روبه سوی که کنم گرتو نباشی به برم

کودکانت همه لب تشنه دراین دشت جنون

                                         غوطه ورجسم شهیدان همه دردجله خون

سایه افکنده عدو بر سر ما با خنجر

                                                  میزند ناوک پیکان گهی بر حنجر

کشته ها بی سروخونین همه درد شت بلا

                                          کودکانت همه بی جرم و گناه در صحرا

آمدم من به تما شای تو این گونه چرا 

                                            کی نموده سرت از پیکرت ای شاه جدا

شعله آه من از سینه بسوزد جانم

                                                 نیک گوید ز غم و غصه بی پایانم

 

هنگامه عزا

                                        هنگامه عزا    

            هنگامه عزاشد    طوفان غم بپاشد        زینب خدانگهدار زینب خدانگهدار

           درناله کربلا شد   نی شمع نینوا شد        زینب خدانگهدار زینب خدانگهدار

             آتش به خیمه هاشد    ازدیده خون رهاشد         زینب خدانگهدار زینب خدانگهدار

    ------------------------------------------------------------------------------------              

 هنگامه غم وهجران رسیده است                              نخل امیدووصل خواهرخمیده است

هرگوشه ایی گلی افتاده روی خاک                           یانعش بی سری درخون تپیده است

شد موسم فراق  پایان  انتظار                                 فصل خزان  گل  دین را گه بهار

از خون لاله ها روید نهال عشق                              گلواژه ی امید بر پیک  دین سوار

       خواهر خواهر خواهر خدانگهدار                 زینب زینب گردیده وقت پیکار

    ------------------------------------------------------------------------------------

هنگامه عزا وقت جدایی است                             درسرهوای یار،شورخدایی است

درسینه  شعله  کرببلایی است                             نی هم نوای دل،دل نینوایی است

خواهرسرمرا از تن جدا کنند                              از کربلا تو را با غم رها کنند

زنجیرکینه بر دستان کودکان                               فریاد وناله از جور وجفا کنند

    خواهر خواهر خواهر خدانگهدار                 زینب زینب گردیده وقت پیکار

    ----------------------------------------------------------------------------------  

بارسفر ببند ای زینب حزین                             کم آه وناله کن ای خواهر غمین

یاران وکودکان دست تومیدهم                           با غربت دل  خونین شان نشین

شد لحظه وداع سویم نما نگاه                           سوزددل من ازاین درد وسوزوآه

دیدی اگر مرا آهسته ناله کن                           بی سربه روی خاک درگودقتله گاه

  ---------------------------------------------------------------------------------      

دریای خون شودصحرا زخون ما                     گردد زتیغ کین سرها زتن جدا

هرگوشه ایی گلی افتد به روی خاک                  آتش زند عدواز کینه خیمه ها

با پرچم امید لبیک حق بگو                           راه  عدالت و آزادگی   بپو

نیک از حکایت دردوعزا بگو                       اشک مصیبت ازرخصارگل بشو

یاحسین در ره دین سردادی زنده باد آزادی

                یاحسین در ره دین سردادی    زنده باد آزادی

خون هفتاد و دو یاور دادی زنده بادآزادی   دل به  آیینه ی  دلبر  دادی زنده بادآزادی

در ره  یار چو اکبر دادی زنده باد آزادی       کس چو عباس دلاوردادی زنده باد آزادی

-----------------------------------------------------------------------------------------------

                یا حسین درس وفا آموختی           خانه ی جور وجفا را سوختی

                سوختی خانه  ابطال ونفاق                 جلوه گر نور امید از  آفاق

                جاودان قصه حکایت کردی                  عقل با عشق روایت کردی

                چشم برراه شهادت  دوختی           همه جا شعله دین افروختی

                یا حسین بذر شفاعت کاشتی         پرچم عدل و شرف افراشتی

                پای بر خاک بلا بنهادی                        خالصانه به خدا دل دادی

                باغ هفتاد ودو گل روییدی                   عطر هفتاد ودو گل بوییدی

                 بهرهفتادو دو مه خورشیدی                   آیه ایی از کرم و امیدی

                یاحسین درس شهادت دادی               درس اخلاص وارادت دادی

                درس پایندگی ودین دادی                       زنده بادا همه جا آزادی

                یا حسین داغ برادر دیدی                         پاره پاره تن اکبر دیدی

                اشک خون ازرخ خواهردیدی                لاله هایت همه پرپر دیدی

                حنجرپاره  ی اصغر دیدی                     گریه ی خواهر ومادر دیدی

               دیدی عباس به تن دست نداشت                    ساقیت سربه روی خاک گذاشت

                یا حسین روح مناجات تویی                نای دل قبله حاجات تویی

                یاحسین مایه عزت بودی                           راه ایثارو وفا پیمودی

                گرچه گلهای تورا پژمردند                      لاله هایت زجفا افسردند

                کودکانت به اسارت بردند                    زینبت را به خدا آزردند

                بارایمان به منزل بردی                          دل به دلدار پی دل بردی

                بهرتوشعرسراید خورشید                 نیک دارد به رهت چشم امید

                شدزخونت گل ایمان زنده                     تا ابد  واژه ی  دین  پاینده

یاعلی بگوعلی جان

          یاعلی بگوعلی جان     رونمابسوی میدان       حمله کن به قوم عدوان  

********************************************************************************

مرحباسرو رشیدم ، گل باغ امیدم،که همچون تو ندیدم، ویاشرح کسی جزتودراینجا نشنیدم،تویی یارحمیدم،بروجانب میدان تو ایاشبه پیمبر،جوانم علی اکبر،بگوذکرعلی ساقی کوثر،همان فاتح   خیبر،علی شافع محشر،بگونام علی ماه منور،روان شوتودلاور،سوی قوم بداختر

علی باغ وبهارم،علی داروندارم،علی نورونگارم،تویی یاورویارم،تورادست خدایت بسپارم،اگرچه بخداخوندل وزارم،زدیده همه خونابه ببارم،اگرکشته شوی وای براحوال من وزینب وکلثوم وسکینه گل زارم،برودست خداای همه صبروقرارم،علی اکبرم ای شمع وچراغ شب تارم

********************************************************************************

بپاخیزعلی جان،بروجانب میدان،سوی لشکرعدوان،نماحمله براین بی خردان چشم ستیزان ،بگوذکرعلی شاه هداشیردلیران،مددگیرتوازحجت یزدان،ره حق توبپوی ای گل گلسته رضوان ،برورسم جوانمردی وایثارنمایان،بجوشان وخروشان،قوی باش توازغره طوفان

علی جان تودلیری،مراماه منیری،درخشنده سفیری،به میدان نبردهلهله شیری،به مانندامیری،علی جوی وعلی بوی وعلی خوی وکبیری،گل وچشمه امیدکویری،اگرچه به غم وآه اسیری،ولی خوف نگیری،نترسی توزشمشیری وتیری،به ولله نهراسی زکماندارحقیری،دراین معرکه بی مثل ونظیری، تویی اکبر و ورزنده دبیری،مراماه منیری

********************************************************************************

بنازم به مرامت،به آن مهرکلامت،به آن شوروشهامت،بنازم به روی ماه تمامت،تویی ماه وستاره کندازدورسلامت،شود حورغلامت،بودعشق علی شیره کامت،می حب علی رونق جامت،کند نیک چنین وصف مقامت

علی ذکرعلی گو،علی مهرعلی جو،علی راه علی پو،علی عشق علی خو،گل لاله نمابو،سوی جنت رضوان بنما رو، زباران کرم دیده خود شو،بدان قوم جفاجو،همه گرم هیاهو، بگویاعلی یاهو ،توباقدرت بازو،بزن تیغ به ابرو

علی جلوه شوری،توخورشیدشعوری،چراغ ومه نوری،زبهرهمه دریای سروری،ندانم چه کنم ازغم دوری،بودسخت صبوری،شودهجرتومشکل،مراداغ توحاصل،همه اهل حرم یکسره خوندل ،سکینه بودازبهرتومایل مباداکه زندتیغ تورادشمن قاتل