گل گم گشته ام کفن ندارد                   به گمانم سری به تن ندارد

         به جزآن کهنه پیرهن ندارد                به گمانم سری به تن ندارد 

                          ای یارزینب--- دلدارزینب--- سالارزینب

--------------------------------------------------------------

گم کرده ام حسین همه عشق وباورم

گلواژه ی  امید  و  پرستوی   پرپرم

                                                دربین کشته ها به یم دودواشک وآه

                                                   می جویم  از  وفا  تن  پاک  برادر 

درموج خون- افتاده چون- نگارزینب     شاه  بطها – ماه  زهرا –  قرار  زینب

----------------------------------------------------------------

کشتی شکستگان خداخفته روی خاک

    سرهاجدا  زپیکرواز کینه چاک چاک

                                                        دردانه های  باغ  مرا سر بریده اند

                                                    ازفرط تشنگی شده اند لاله ها هلاک

                                                                                                                                                                                                            

خنجرسویی –حنجرسویی  گلوی پاره     جسمی صدچاک - برروی خاک کنم نظاره

   ---------------------------------------------------------------

دیدم غروب عمر تودرگود قتله گاه

باجان کشیدم ازدل پردردوغصه آه

                                                   آتش گرفته سینه زینب چوخیمه گاه

                                                 ای سید  جلی  بنما  سوی  من  نگاه

اشکی ریزد – آهی خیزد – زمرغ خسته       هردم سوزد – از غم سوزد- دل  شکسته

-----------------------------------------------------------------

آتش گرفته لانه ی پروانه های باغ

برقلب من نهاده عدو ازغم  تو داغ

                                                 درخیمه ها به ناله خموش ازجفاچراغ

                                                  عباس من کجا که  بگیرد ز ما  سراغ

نخلم بی  سر -  افتاده  در –  برابر من            چون گل پرپر- گشته بی بر– برادرمن

----------------------------------------------------------------

فریاد ازاین عدالت  ننگین  روزگار

بیدادوشکوه از ستم وجهل بی شمار                         

                                                        نیک ازقیام سبزوزبان عطش بگو

                                                       تاچهره ی سیاه شرر گردد آشکار 

  نعشت جویم– چون گل بویم– زلال عشقت        راهت پویم – دردل رویم– نهال عشقت