باغ گل نیک باغ

پرچم عشق بر افراشت حسین             نخل ایثار و ادب کاشت حسین

رو به درگاه خدا داشت حسین              گنج پر رایحه برداشت حسین

                    ----------------------------------------

آسمان از غم او گشت نگون                      تیرگی بود زسیمای جنون

آیه عشق روا  از لب خون                        می رسد تیر جفا ازدم دون

سایه ها درهمه جا شد افزون                    دل زینب زعزا شد محزون

می درخشدقمری در هامون                      لاله ایی ماه تباری گلگون

                       --------------------------------------

لاله هایش همگی پژمردند                      بسکه شلاق ستمها خوردند

کودکانش همه بی جرم و گناه                        زینبش را زجفا  آزردند

دخترش رابه خرابه یارب                             تا ابدازغم ودرد افسردند                   

 با عداوت به سوی شام بلا                        راس اوبرسرنی می بردند

                -----------------------------------------

خون او معنی ایثار نوشت                     بانگ او نغمه و گلبانگ بهشت

باغبانی که به صحرایی خشک                  می نماید به فراوانی کشت

دخترش ازغم هجران و عزا                        درخرابه بنهد سر بر خشت

طشت خونین و سر نورانی                  می شود جلوه گر کاخی زشت

                   ------------------------------------------

کاخ ظلم از شعف نور گسست                  گر چه از کینه دل زینب خست

گریه می کردودلی خونین داشت          دیده بر سوی حسینش می بست

پرچمی را که حسین ساخت زخون                 زینب آنرا بگرفت اندر دست

با وقار و با ادب و با احساس                           در سرا پرده ایثار نشست