جانم به لب رسیده برادر حسین بیا
جانم به لب رسیده برادر حسین بیا
شرمنده ام مبر بدنم سوی خیمه ها می سوزم ازشرارت آن قوم بی حیا
عباس تو فتاده به سویش نظر نما جانم فدایت ای گل زهرا بیا بیا
------------------------------------------------
حسین بیا کنارم - ببین تو روزگارم – خزان شده بهارم
-----------------------------------------------------------------------------
دستم جدا شده ازمن رها شده
مشکم به سویی وعلم به سویی دیگراست یکدم حسین بیا که این وداع آخراست
مشکم تهی زآب شرمنده ازرباب
واز روی کودکان تشنه کام بی گناه نعشم مبرحسین دگربه سوی خیمه گاه
بر گو سکینه کشته شده عمویت ازجفا
------------------------------------------------------
بر گو به اصغرم آن ماه انورم
شد کشته عمویت زکینه وجفای دون درعلقمه فتاده نعش اوبه موج خون
ازدیده خون روان آتش کشد زبان
مشکم زتیرونیزه پاره پاره گشته است جانم اسیرقوم پر شراره گشته است
از بهر کودکان بنمایم چو ناله ها
----------------------------------------------------
آیینه وجود گردیده شدکبود
رفته زتن قرار من حسین بیا بیا دارم چونی نوای غم به دشت نینوا
سوزم زغصه ها دارم چوعقده ها
آبی نشد به خیمه ها رسانم از وفا دارم خجالت از تو ای عزیز مصطفی
وای از جفای فرقه بی شرم و بی حیا
-------------------------------------------------------
ای جان فاطمه در جنب علقمه
جسم نهان به زیر خاک گرم کربلا بردارعلم ببر حسین به سوی خیمه ها
برگو به خواهرم نآید دگرحرم
بشکسته از جفا و کینه پرو بال من نیک اندر این عزا سروده شرح حال من
کم گریه کن زبهرم ای عزیزمرتضی