باغ گل نیک باغ

                    ستاره خاموشم – نوای تو در گوشم

               به راه تو می کوشم – به غصه ها مدهوشم

                به یاریت می جوشم – لباس غم می پوشم

----------------------------------------------------

چراغ عمرت گشته مگر برادر خاموش

دو دیدگان را بستی شدی زخونت گلپوش

ره سفر دارم ای عزیز جان تنها

هماره از هجرانت شوم چومرغی مدهوش

نالانم – گریانم                    از داغ هجر تو شکسته جانم

از دوری – ای جانا             سوزد دل من و همه توانم

می بارد – از چشمم            خونابه از فراق و هجر رویت

یاری کن – بهر من دارم      دودیده چون به سمت و سویت

--------------------------------------------------------------

خزان رسیده یا رب دگربهارخوشبو                شده عزا همواره به گلشن ما همخو

کجا نسیمی کزدل رهاند آه وغم را        چه می شود با احساس به من تو بنمایی رو

می مانم - ای جانم                      شاید نظر کنی به آشیانم

میسوزم- بر گرد                        گل واژه های گلشن خزانم

ویران شد – گلخانه                     بلبل شده خموش از آن ترانه

همراهت-  می آید                    دیگر ندارد او سر بهانه

-----------------------------------------------------------------------------

خدا پناه قلبم به روی نیزه مانده

به روی نیزه قرآن ز بهر من او خوانده

کجا روم بی او من در این دیار پر غم

ز شهرغم ها دشمن به تازیانم رانده

تنهایم – با آهم                گریان زکینه های روزگارم

بی پروا – می تازد          باد ستم به آشیان زارم

سامانی – احساسی          نبود میان مردمان این شهر

شرح ما – می گوید        هر دم رقیه با سر برادر

-----------------------------------------------------------------------------

دوان دوان می گردد سه ساله اندرصحرا

که یابد او بابایش عزیز جان زهرا

همی دعا می گوید خدا خدا می گوید

دمی چو مرغ خسته به گوشه ای درنجوا

آبی نیست – تابی نیست                در شام تیره ام مهتابی نیست

می سوزم – می سازم                  درچشم پرزاشکم خوابی نیست

در ماتم – دارد نیک                   هر دم بیان ماجرای پر غم

دلخسته – پیوسته                       شیعه به سرزنان دوچشم پرنم