محشرکبری    گردیده برپا    آه و واویلا     شدزینب تنها

                      دیده ها دریا    کربلا غوغا    آه وواویلا    شد زینب تنها

*************************************************

             دست میر ادب ، ازپیکر شد جدا         غرق درخون شده، ساقی کربلا

            آتش کین زده،دشمن بر خیمه ها          زینب دوان دوان،داردبرلب نوا

    مشک حرم،پاره شده،کودکی آواره شده          زینب ازاین،داغ گران،سوگ وغم را،چاره شده

                  کشته شد عباس،میرعلمدار          ساقی خیمه،برکودکان یار

***************************************************** 

             مشک او پاره از، تیغ کینه شده          شرمنده میرآب،ازسکینه شده  

               ذکر عمو عمو، رقیه  بر لبش          درعزاخونجگر،آن حزینه شده

    اهل حرم،تشنه آب،شعله زند،تیغ سراب          درگهواره،آن ستاره، طفل حزین،رفته به خواب

                  آسمان بارد ، اشک جدایی           کودکی گوید ، عمو کجایی

*****************************************************

            برروی قوم دون،میماند نام ننگ           بهرحکم حرام،میزدندطبل جنگ

            جغدکین میزند،برروی لاله چنگ           کربلا را کنند ،ازخون لاله رنگ

   گریه کند،بادل زار،لاله ایی چون ابربهار           ناله زند، از غم یار، رفته زتن، صبروقرار

                  پروانه سوزد،دُردانه سوزد           ازشعله کین، گلخانه سوزد

*****************************************************

             تنها شد ای خدا ، دختر فاطمه             عباسش کشته شد،درجنب علقمه

             درخیمه ها شده،غوغاوهمهمه             کودکان حرم، در سوز و زمزمه

   کشته شده ، میر وفا،ساقی دشت کربلا              دستش جدا،ازبدن شد،کودکان در،شورونوا

               همه جا شیون،همه جاغوغا              همه درسوگ و،آه و واویلا

***************************************************

        هرطرف لاله ایی،افتاده روی خاک              کودکان مانده اند ، از تشنگی  هلاک

        نیک ازاین ماجرا،زینب نالدچو نی              گشته ازنیزه ها،جسم گل چاک وچاک

یک سومشک و،یک سوعلم،یک سونعش ودست قلم-یک سو زینب،برسرزنان،مینالداز،درد واِلم

               حسین شد تنها ، آه و واویلا              ماتم شدبرپا ،دیده ها دریا