باغ گل نیک باغ

رفته به سوی میدان  برجنگ قوم عدوان از بهر جمع طفلان آب آورد گل یاس

ترسم ز کینه دون  در نینوای پر خون گردد چو لاله گلگون کشته ز تیغ الماس

       رفته تنها جنگ اعدا         خون گریه می کنم از غم سقا

----------------------------------------------------------

بابا بگو بیاید    عقده ز دل گشاید   غمهای ما زداید           عموی مهربانم

کز دوریش کبابم  رفته زدیده خوابم  دیگرنه صبروتابم   ازدیده خون چکانم

آبی دگر نخواهیم   اندر شب سیاهم  مشتاق روی ماهیم    در موج غم روانم

ما تشنه تو هستیم    دیده زهر چه بستیم   شیدای سینه خستیم   بازا به بوستانم

       سوزد دلها- هم جان ما    خون گریه می کنم از غم سقا

---------------------------------------------------------

بعدازتوما چه سازیم   چون نی زغم نوازیم  گه دردعا ورازیم عمو بگو کجایی

ای وای از این غریبی  زین درد وغم نصیبی  ازماتم یتیمی بیداد از این جدایی

سوزد دلم زهجران  کی میرسد به پایان رو کن به ما عمو جان برگو چرا نیایی

سنگ جفا نشسته  برسینه های خسته  دلها ز غم شکسته    برخیز و ده ندایی

         بر سوی ما – دیده بنما      خون گریه می کنم از غم سقا

--------------------------------------------------------------------------

دل بیقرارم عمو   بی غم گسارم عمو      طاقت ندارم عمو   بازا به خیمه بازا

جانم رسیده بر لب بین حال عمه زینب  گوید هماره یا رب  روکن به سوی بابا

در گاهواره اصغر  با سوزدیده ی تر  نالد چو مرغ بی پر   دارد صبوی غم ها

نیک گفته ازغم ما     درشرح ماتم ما     ازچشم پر نم ما        دیدار تازه بنما

       رفته تنها جنگ اعدا         خون گریه می کنم از غم سقا