ای عندلیبان شد غنچه مدهوش                      گشته نوای شش ماهه خاموش

                              طفل صغیرم   باشد کفن پوش      

 آی لایی لایی ازسفربرگشته رودم                شیرازپیکان قوم اعداخورده رودم

***************************************************

  گهواره خالی دل پرزخون است                  خوشحال وخندان ازکینه دون است

                             ماه شب ما از غم نگون است

 آی لایی لایی تاب این تن برده رودم              شیرازپیکان قوم اعداخورده رودم

***************************************************

 پروانه ها  بر  گرد  چراغند                           حیران و خسته  دل  پر ز داغند

                             سرگشته از غم هرسوی باغند

 آی لایی لایی ازعطش افسرده رودم              شیرازپیکان قوم اعداخورده رودم

**************************************************

 بوسه به برگ گل می زند ماه                         ازداغ  اصغر  دردانه  آگاه 

                               رقیه دارد چون دیده بر راه

 آی لایی لایی تیغ کین آزرده رودم                شیرازپیکان قوم اعداخورده رودم

**************************************************

  کاش آسمان را  باران ببارد                          مشکی پر از آب عمو بیارد

                               نیک این مصیبت در سینه دارد

  آی لایی لایی تاب این تن برده رودم             شیرازپیکان قوم اعداخورده رودم

**************************************************

   ماه وستاره  هم درد خورشید                            خونابه ریزد از چشم ناهید

                             ازشاخه صیاد ،گلبوته را چید

 آی لایی لایی ازعطش افسرده رودم               شیرازپیکان قوم اعداخورده رودم

**************************************************

   ای عندلیبان طفلم غریب است       هم بی گناه است هم بی طبیب است

                             بهر کمی آب گل بی شکیب است

   آی لایی لایی تیغ کین آزرده رودم               شیرازپیکان قوم اعداخورده رودم